Świetlica Profilaktyczno – Wychowawcza w Poniatowej

Witamy! Od wczoraj zaczęły się ferie zimowe. Czas, w którym uczniowie mają zregenerować siły po półrocznej pracy szkolnej i nabrać ochoty do dalszej pracy. W tym roku wyjechać nie możemy, ale nasze miasto ma wiele do zaoferowania, aby cel ferii został osiągnięty. Jest dużo ścieżek spacerowych i rowerowych, są liczne place zabaw. Korzystajmy z nich w każdy bezdeszczowy dzień. Siedząc przed telewizorem lub przy komputerze tylko rozleniwiamy się. Gospodarze miasta, spółdzielnie mieszkaniowe zadbały o to, aby było gdzie wypoczywać. Nie pozwólmy, aby sprzęt stał nieużywany. Zawsze uważałam, że jak się z czegoś korzysta, to po pewnym czasie urządzenie zepsuje się i trzeba go naprawić. ,,Tyrolka” była źle wykonana i nie wytrzymała naporu chętnych. Jednak ten, kto pociął sznury koła i ten który się temu przyglądał powinien się wstydzić. Chyba nie czerpie satysfakcji z tego, że małe dziecko odchodzi ze łzami w oczach, bo ktoś zniszczył jego ulubioną huśtawkę. Pamiętajmy, nie niszczmy sami i nie pozwólmy na to innym. Na zło trzeba reagować.

Witamy serdecznie! Święto Objawienia Pańskiego – Trzech Króli.„Na Trzech Króli, każdy do pieca się tuli”. 6 stycznia przypada – Święto Objawienia Pańskiego, a potocznie nazwane Świętem Trzech Króli. Jest to jedno z najstarszych i najważniejszych świąt Kościoła. Ustanowione i obchodzone już w początkach III wieku, a więc wcześniej niż święto Narodzenia Bożego. W pierwszych wiekach chrześcijaństwa, właśnie w dniu 6 stycznia świętowano Boże Narodzenie, jako jedno wielkie święto Objawienia. Dopiero w drugiej połowie IV wieku do liturgii Kościoła wprowadzone zostały dwie odrębne uroczystości: święto Bożego Narodzenia obchodzone 25 grudnia i święto Objawienia się Boga światu celebrowane 6 stycznia. Jest to pamiątka hołdu, jaki Trzej Mędrcy ze Wschodu inaczej Trzej Królowie, których w Polsce nazywamy: Kacprem, Melchiorem i Baltazarem, złożyli Dzieciątku Jezus. W Kościele dzień Trzech Króli zamyka cykl świąteczny Bożego Narodzenia. Obecnie święto Trzech Króli to przede wszystkim uroczystość kościelna podczas, której święci się kadzidło (zioła zmieszane z żywicą), a zamiast mirry kawałki kredy. Po powrocie z kościoła na drzwiach wejściowych do swoich domów piszemy kredą pierwsze litery imion Trzech Króli: K+M+B oraz cyfry danego roku, albo C+M+B wraz z cyframi roku. Symbole te tłumaczy się następująco: Christus Mansioni Benedicat – Niech Chrystus Błogosławi temu domowi.

• 

Witamy serdecznie! Nowy Rok kończy oktawę Bożego Narodzenia, rozpoczyna się nowa karta w życiu każdego człowieka. Poprzedzający go Sylwester, czyli huczne pożegnanie starego roku, to obyczaj stosunkowo młody, ze stuletnią tradycją. Natomiast obyczaje noworoczne mają swoją wielowiekową historię. Każdy w tym dniu szukał znaków, chcąc odsłonić rąbek tajemnicy nadchodzącego roku. W pierwszym dniu Nowego Roku zostawiano na stole chleb, aby go nigdy nie zabrakło, obchodzono swoje gospodarstwo z woreczkiem brzęczących monet, aby fortuna sprzyjała. Odwiedzano sąsiadów, wesoło bawiono się, aby taki radosny był cały nadchodzący rok. Oczywiście składano sobie życzenia. My zamiast życzeń proponujemy wiersz Jana Kochanowskiego, bo pewne prawdy nigdy się nie starzeją.
„Tobie bądź chwała,
Panie wszego świata,
Żeś nam doczekać dał Nowego Lata.
Daj, byśmy się i sami odnowili,
Grzech porzuciwszy w niewinności żyli!
Łaska Twa święta niechaj będzie z nami,
Bo nic dobrego nie uczynim sami!
Mnóż w nas nadzieję,
przyspórz prawej wiary,
Niech uważamy Twe prawdziwe dary.
Błogosław ziemi Twej szczodrobliwości,
Niechaj nam dawa dostatek żywności,
Uchowaj głodu i powietrza złego,
Dawaj wszystko dobre z miłosierdzia Swego!”

Witamy serdecznie! „Na Boże Narodzenie weseli się wszelkie stworzenie”, „Boże Narodzenie po lodzie, Wielkanoc po wodzie (i odwrotnie)”. Boże Narodzenie, które zgodnie z tradycją obchodzimy w dniu 25 grudnia jest uważane za jedno
z większych i najważniejszych świąt chrześcijańskich. Po raz pierwszy w rzymskim kalendarzu liturgicznym zostało wprowadzone w 354 roku. Jest pierwszym dniem
w cyklu świątecznym, który trwa do 6 stycznia – do świąt Trzech Króli. W tradycji polskiej Boże Narodzenie było zawsze wielkim świętem – godnym, które należy obchodzić godnie, a więc uroczyście, hucznie – jak wesele. Starzy ludzie na wsi powiadali, że jest to nie tylko dzień narodzin Boga, ale także zaślubin (godów) dnia
z nocą, ciemności ze światłem. Pierwszy dzień świąt spędzano zwyczajowo w domu,
w gronie najbliższej rodziny, odpoczywając przy zastawionych świątecznych stołach, rozmawiając, śpiewając kolędy. Według polskich obrzędów i zwyczajów w tym dniu nie należało przeglądać się w lustrze, nie godziło się zakłócać „spokoju i pobożnej powagi domu”. Pogoda i wydarzenia w każdym dniu przepowiadały jakie będą miesiące całego roku, tj. 25 grudnia – styczeń, 26 grudnia – luty, 27 grudnia – marzec itd. Ranek to początek miesiąca, południe – środek, a wieczór – koniec miesiąca. Dzień św. Szczepana – 26 grudnia, czyli drugi dzień świąt Bożego Narodzenia. „Na św. Szczepana, kto co rok odmienia pana, zła na nim sukmana”, „Na św. Szczepana bywa błoto po kolana”. W tym dniu podczas mszy święcono owies ( przede wszystkim), a po wyjściu z kościoła kawalerowie rzucali owies w ładne dziewczęta. Po powrocie do domu, wszyscy domownicy i przychodzący w odwiedziny sąsiedzi składali sobie życzenia – a były to przede wszystkim życzenia urodzaju, dobrobytu. Rzucając w siebie garściami poświęconym owsem wykrzykiwali: „Na szczęście, na zdrowie, na ten św. Szczepan, żeby Wam się rodziła kapusta i rzepa…..”Od św. Szczepana rozpoczynano kolędę. Po kolędzie chodził ksiądz, a także młodzież wiejska – kolędnicy. Przedstawienia kolędnicze wywodzą się z prastarych obrzędów rolniczych z udziałem masek zwierzęcych (potocznie zwanych maszkarami) i postaci przebranych za zwierzęta. Kolędnicy odchodząc do następnego domu śpiewali: „Za kolędę dziękujemy, zdrowia, szczęścia Wam życzymy na ten Nowy Rok!”Zachęcamy Was do kontynuowania polskich obrzędów i tradycji świątecznych, ale
z zachowaniem obecnych przepisów reżimu sanitarnego. Pozdrawiamy!

Witamy serdecznie! Wkrótce Święta Bożego Narodzenia. Wszyscy bardzo na nie czekamy. Jest to czas, gdy całe rodziny wspólnie zasiadają do stołu, łamią się opłatkiem, kolędują. Z Wigilią Bożego Narodzenia związane są przysłowia: „Ten dzień jaki, cały rok taki”, „Jakiś we Wigiliją, takiś cały rok”, a więc uważajcie, przysłowia się sprawdzają. W czasie wieczerzy wigilijnej trzeba było spróbować wszystkich podanych na stół potraw, „Bo ile się nie spróbuje, tyle przyjemności może człowieka minąć”. Z Wigilią mamy kilka typowych polskich nie spotykanych gdzie indziej zwyczajów. Są to: zasiadanie do stołu, kiedy ukaże się pierwsza gwiazda, stawianie dodatkowego talerza dla niespodziewanego gościa, wkładanie sianka pod biały obrus, łamanie się opłatkiem. Dbajmy o to aby je zachować
i zawsze pamiętać, że nie są to tylko martwe symbole. Polacy mają też długą listę potraw wigilijnych. Różnią się one w poszczególnych regionach, ale mają jedną cechę wspólną, są to potrawy postne. Innym typowym dla Polski obyczajem są odwiedziny kolędników, którzy przynoszą szczęście odwiedzanemu domowi. Tak więc, siedząc przy pięknie zastawionym stole nadstawmy uszy i otwórzmy szeroko drzwi, gdy usłyszymy pukanie. To puka szczęście. Tego szczęścia życzymy Wam nie tylko w święta, ale w całym nadchodzącym roku.Pozdrawiamy.